ต้นไม้แห่งมนุษยชาติ

ต้นไม้แห่งมนุษยชาติ เปรียบได้กับพวกเราดวงวิญญาณมนุษย์ ผู้มาอยู่ในรูปที่มีตัวตน ที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ มนุษย์ หรือดวงวิญญาณที่อยู่ในเครื่องแต่งกายอันหมายถึงร่างกายนี้ มีความหลากหลายของสีผิว และรูปร่าง หน้าตา เชื้อชาติ ศาสนา ชนชั้น วรรณะ และอื่นๆ แต่แม้ว่าผู้คนพยายามจะจัดสรรเรา แบ่งแยกเราอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่กระนั้น ต้นไม้ก็ยังเป็นเป็นสัญลักษณ์ที่บอกว่าเราทุกคนล้วนเป็นกิ่งก้านใบของต้นไม้ต้นเดียวกัน มาจากเมล็ดเดียวกัน มีความสำคัญในการมีชีวิตอยู่ ณ ที่นี่ อย่างที่เราเป็น แต่ละคนมีสิทธิ์อันชอบธรรม ที่จะเล่นบทบาทของตนเอง ในละครขนาดใหญ่ที่ไร้ขีดจำกัดซึ่งถูกเรียกว่า “ชีวิต” นี้

ทุกส่วนของต้นไม้นั้นเชื่อมถึงกัน สิ่งที่เกิดขึ้นกับส่วนหนึ่งของต้นไม้ส่งผลกับต้นไม้ทั้งต้น นี่คือเหตุผลที่เราต้องใส่ใจเป็นพิเศษกับสิ่งที่เราคิดและทํา เพราะแต่ละความคิดและการกระทํา ส่งผลกระทบที่เป็นเหมือนกับระลอกคลื่นออกไปทั่วโลก ในตอนนี้เราคงจะรู้แล้วว่าเหตุใดเราจึงรู้สึกเป็นทุกข์กับข่าวของเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในโลก ความทุกข์ของเราแต่ละคนจึงวนเวียนอยู่ในชั้นบรรยากาศของโลกโดยอัตโนมัติ ด้วยเหตุนี้ การภาวนาและการทําสมาธิสร้างกระแสจิตที่สงบสุขของเรา จึงสามารถช่วยบรรเทาความทุกข์ได้เช่นกัน

การเปรียบต้นไม้กับการเจริญเติบโตและการขยายตัวของมวลมนุษย์นั้น พระเจ้าอยู่ที่ใดในเรื่องราวของต้นไม้แห่งชีวิตนี้? อยู่ในจุดกำเนิด - ในเมล็ด เรื่องราวเริ่มต้นและจบลงด้วยเมล็ด เมื่อต้นไม้เก่าแก่และผุพัง พระเจ้าผู้ซึ่งไม่มีรูปกาย จะต้องลงมาและใช้รูปกาย เพื่อทำภารกิจในการเพาะเมล็ดใหม่ให้กับต้นไม้ที่เหนื่อยล้าและหมดสภาพของมนุษยชาติ เพื่อจบสิ้นการเติบโตของต้นไม้เก่าที่สับสนยุ่งเหยิงนี้

และนำมาซึ่งต้นอ่อนของการเติบโตใหม่ที่จะฟื้นคืนชีวิตที่สดใส เรื่องราวจะเริ่มต้นอีกครั้ง เช่นที่เคยเป็นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

หลังความปั่นป่วนและการทำลายสิ่งที่เสื่อมโทรมทั้งหมดจบสิ้นลง ทุกดวงวิญญาณจะได้กลับบ้าน และหลังจากพักผ่อน นักแสดงทั้งหลายจะทะยอยกันกลับมาเล่นละครที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตอีกครั้ง ตามบทบาทในละครนี้ของพวกเขา เพราะชีวิตแท้จริงแล้วคือละคร และละครคือชีวิต ช่างน่าอัศจรรย์ และปัญญานั้นก็อยู่ในการเล่นเกมนี้ และการเคลื่อนไปบนรางที่ถูกกำหนดไว้แล้วของละครแห่งความสุขและความทุกข์ ตามปรัชญาแห่งกรรมอันลึกล้ำ ด้วยสติปัญญาที่กระจ่าง และหัวใจที่เข้มแข็ง

ความเป็นมาของต้นไม้

ลําต้นของต้นไม้ เป็นสัญลักษณ์ของช่วงเวลาที่โลกเป็นดั่งสวรรค์ ซึ่งปรากฏออกมาจากเมล็ด ก่อนที่จะแตกกิ่งก้านในเวลาต่อมา - ช่วงเวลาของยุคทองนั้นคงอยู่ก่อนจะมีการบันทึกประวัติศาสตร์ เป็นเวลาที่มีความเป็นหนึ่งเดียวกันในทั้งโลก ทั้งความเชื่อในธรรมะ วัฒนธรรม ภาษา และการปกครอง เป็นช่วงเวลาของความสมบูรณ์แบบของอารยธรรมของมนุษยชาติ เป็นช่วงเวลาที่ไม่มีความแตกต่างระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติในการใช้ชีวิตที่สอดคล้องกลมกลืนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ผู้คนที่มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาดังกล่าวไม่ขาดสิ่งใดเลย พวกเขามีความอิ่มเต็มมั่งคั่งอย่างสมบูรณ์ทั้งภายนอกและภายใน

ความใกล้ชิดของลําต้นกับเมล็ด เป็นสัญลักษณ์ว่าดวงวิญญาณในเวลานั้น เป็นตัวแทนของคุณสมบัติที่สมบูรณ์แบบของพระเจ้า เป็นผู้ที่ดําเนินชีวิตตามหลักการของสัจจะและปัญญา สัจจะสูงสุดที่ว่าพวกเราเป็นดวงวิญญาณ ไม่ใช่ร่างกาย ดวงวิญญาณเหล่านั้นถูกจดจำในรูปของเรื่องราวและตํานานว่าเป็น'เทพเจ้า' หรือ เทพบุตร เทพธิดา ต่างๆ แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าใจว่า ครั้งหนึ่งผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ บริสุทธิ์และงดงามเหล่านั้น เคยมีชีวิตอยู่บนโลกของเรา

เมื่อต้นไม้เก่าลงมาก มีโรคภัยและผุพังเสื่อมโทรมลงอย่างสมบูรณ์ เวลาของการปลูกต้นไม้ใหม่ก็เริ่มขึ้น เมื่อเมล็ดได้มาถึง และก่อกำเนิดรากอยู่ใต้ดิน เพื่อจะเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ใหม่ เธอคิดไหมว่า เธอคือส่วนหนึ่งของรากนั้น คือใครบางคนผู้ที่จะกลายเป็นรากฐานของต้นไม้ใหม่ ขณะที่มองเห็นสภาวะที่เลวร้ายอยู่รอบตัว สิ่งสูงสุดผู้เป็นเมล็ดนั้นเต็มไปด้วยความเมตตา ท่านทำงานกับดวงวิญญาณผู้เป็นรากฐานนี้ด้วยความรักและความร่วมมือ เพื่อการก่อกำเนิดใหม่ที่จะมาถึงในไม่ช้า และจะนำความสงบสุข ความบริสุทธิ์ และความรุ่งเรืองมั่งคั่ง ให้กลับคืนมาสู่ต้นไม้โลกมนุษย์อีกครั้ง